W listopadzie 2015 r. Sąd Najwyższy rozstrzygnął kwestię dopuszczalności wielokrotnego pozywania przedsiębiorcy o uznanie danego postanowienia wzorca umowy za niedozwolony. Niedawno ukazało się uzasadnienie tej ważnej uchwały. Poniżej znajdą Państwo tezy:
1. Prawomocność materialna wyroku uznającego postanowienie wzorca umowy za niedozwolone wyłącza powództwo o uznanie za niedozwolone postanowienia tej samej treści normatywnej, stosowanego przez przedsiębiorcę pozwanego w sprawie, w której wydano ten wyrok (art. 365 i 366 k.p.c.).
2. Prawomocność materialna wyroku uznającego postanowienie wzorca umowy za niedozwolone – także po wpisaniu tego postanowienia do rejestru (art. 479[45] § 2 k.p.c.) – nie wyłącza powództwa o uznanie za niedozwolone postanowienia tej samej treści normatywnej, stosowanego przez przedsiębiorcę niebędącego pozwanym w sprawie, w której wydano ten wyrok (art. 365 i 366 w związku z art. 479[43] k.p.c.).
uchwała Sądu Najwyższego z 20 listopada 2015 r.; III CZP 17/15
Powyższy tekst nie stanowi porady prawnej. W celu jej uzyskania prosimy o kontakt z Kancelarią. Wszelkie dane kontaktowe znajdą Państwo w zakładce “kontakt”.
